Aminek egipski / Ammi visnaga
09.07.2014
Gdzie rośnie
Na terenach zagospodarowanych przez człowieka. Głównie obszar śródziemnomorski, w Polsce nie występuje. Dziko rośnie w Azji Zachodniej, Afryce Południowej, na Maderze, Wyspach Kanaryjskich oraz Europie Południowej.
Opis zioła
Korzenie tej rośliny można przyrządzać jak marchew. Stara egipska roślina lecznicza, która działa silnie na rozszerzenie naczyń krwionośnych. Od dawna używana jako środek przeciw kamienicy nerkowej.
Wygląd
-
Roślina jednoroczna lub dwuletnia, duża, rozgałęziona, naga do wysokości 1 metra, z korzeniem w kształcie marchwi. Liście dolne pojedynczo pierzaste, górne nawet potrójnie pierzaste. Podwójne baldachy są wielkie i wielopromienne.
-
Promienie w czasie kwitnienia są odstające, cienkie i już od nasady rozszerzone i zgrubiałe, w czasie owocowania wyprostowane w górę, grube sztywne i zdrewniałe.
-
Kwiaty białe do żółtawo białych, obupłciowe.
-
Płatki korony nierównej wielkości, głęboko wcięte, z odgiętym w tył środkowym odcinkiem. Zalążnia dolna.
-
Owoc o długości 2-2,5 mm, szeroko jajowato -eliptyczny, prawie tak samo długi jak szeroki, z boków słabo ścięty.
Właściwości
-
Aminek egipski jest stosowany w kamienicy nerkowej, ma także korzystne działanie w chorobach serca. Aminek działa rozkurczowo na mięśnie gładkie w drogach moczowych, w przewodzie trawiennym, oskrzelach, macicy, a przede wszystkim w naczyniach wieńcowych serca.
-
Dzięki jego głównemu składnikowi, jest stosowany w chorobach wieńcowych a przede wszystkim w częstych napadach dusznicy bolesnej, w stanach przedzawałowych, dychawicy oskrzelowej, kamienicy dróg moczowych i żółciowych, szczególnie w okresie napadu kolki oraz w innych stanach skurczowych przewodu trawiennego.
-
Kleina daje długotrwały efekt i odznacza się umiarkowanym działaniem uspokajającym.
-
Czasem twarde szypuły używane są jako wykałaczki ze względu na swą achromatyczność.
Przeciwwskazania
Możliwe skutki uboczne
-
W przypadku przedawkowania może wywołać bardzo wyraźne skutki ujemne, szczególnie w przypadku niewydolności krążenia.
Na podstawie
-
Poprzęcki W., Ziołolecznictwo, Warszawa 1989, s. 190.
-
Czikow P., Łaptiew, Rośliny lecznicze i bogate w witaminy, Warszawa 1983, s. 43.