Zioła

Borówka czernica / Vaccinium myrtillus

Gdzie rośnie

Opis zioła

• Borówka czernica jest często spotykana w Polsce.
• Najczęściej sprzedawane są owoce, jednak to liście mają najwięcej właściwości leczniczych.
• Borówka jest wykorzystywana przy leczeniu dolegliwości żołądkowych oraz jako środek przeciwzapalny. Potocznie jest znana pod nazwą czarna jagoda. 

Wygląd 

• Borówka jest drobna krzewinką, tworzącą kępy i lite łany.
• Osiągają pełnię rozwoju w wieku 5 - 8 lat.
• Liście są jajowate, brzegiem drobno piłkowane, żywo zielone, na zimę opadające.
• Kwiaty wyrastające pojedynczo z katów liści są drobne, dzbanuszkowate, zwisłe, bladozielone.
• Kwitnie w kwietniu.
• Owocem jest jagoda, czarna z niebieskawym nalotem.
• Owoce zawierają silnie barwiący czerwony sok.

Właściwości / działanie lecznicze

• W leczeniu jest wykorzystywany liść oraz sam owoc borówki czernicy.
• Liść ma działanie ściągające, dezynfekujące, moczopędne i przeciwcukrzycowe.
• Stosuje się napar w nieżytach żołądka, jelit i pęcherza, cukrzycy, stanach po cukrzycowych.
• Zewnętrznie stosowany jest w rozlewających się liszajach i w formie okładów na źle gojące się rany, skaleczenia i wrzody oraz do kąpieli dla chorych na cukrzycę.
• Naparem takim również przemywa się oczy przy zapaleniu spojówek.
• W liściach występują między innymi garbniki, cukry, kwasy organiczne, pektyny, oraz witaminy A i C. 
• Owoce borówki czernicy od zarania dziejów były zbierane w celu zapobiegania biegunkom i w schorzeniach jelit.
• Odwar z owoców stosuje się w biegunce, czerwonce, krwawieniach wewnętrznych i gorączkach oraz stanach zapalnych jamy ustnej.
• Świeżo zebrane owoce są polecane osobom cierpianym na hemoroidy, ponieważ regulują pracę układu wydalniczego, a przy tym dezynfekują odbyt.
• Owoce borówki czernicy likwidują wzdęcia i nadmierna fermentację jelit, poprawiają apetyt.

Przeciwwskazania i możliwe skutki uboczne

• Brak stwierdzonych przeciwwskazań. 

Na podstawie

• Grau J., Jung R., Munker B., Zioła i Owoce leśne, Warszawa 1996, s. 40.
• Mikołajczyk K., Wierzbicki A., Zioła, Warszawa 1987, s. 68.
• Poprzęcki W., Ziołolecznictwo, Warszawa 1989, s. 99-100.