Zioła

Kminek zwyczajny / Carum carvi L.

Gdzie naturalnie rośnie

Ogólny opis zioła

• Kminek zazwyczaj jest nam znany z tego, że jest to przyprawa dodawana do pasztetów, gulaszy czasem nawet jako dodatek do chleba.
• Jest to niepozorna roślina, która doskonale likwiduje wzdęcia  i reguluje procesy żołądkowe. 

Wygląd 

• Roślina naga pionowa z mięsistym korzeniem.
• Łodygę ma dętą, wzniesioną, w górze rozgałęzioną o wysokości 30 - 80 cm.
• Liście w zakresie podługowate, blaszki podwójne lub potrójne pierzaste z równowąskimi, ostro zakończonymi odcinkami.
• Kwiatostan to baldach złożony z 8 - 16 szypułek różnej długości.
• Płatki kwiatów są białe, lub lekko różowawe a czasem czerwone.
• Owocem jest rozłupnia sierpowato wygięta, łatwo rozpadająca się przy dojrzewaniu na dwie szarobrązowe, podłużne rozłupki.
• Szypułka jest mniej więcej dwukrotnie dłuższa od owoce. 

Właściwości / działanie lecznicze

• W lecznictwie wykorzystuje się owoce kminku, potocznie nazywane nasionami.
• Głównym składnikiem czynnym jest olejek eteryczny, składający się w 60% z karwonu.
• Pozostałe składniki jak węglowodany, monoterapeny i flawonoidy prawie nie odgrywają roli bo jest ich za mało.
• Olejek eteryczny pobudza wydzielanie soków żołądkowych i działa rozkurczowo na żołądek i jelita.
• Kminek jest podawany kobietom karmiącym w celu wywołania większej laktacji.
• Polecany jest takę dzieciom, niemowlętom jeśli cierpią na niestrawność.
• Ponadto kminek jest wiatropędny, przeczyszczający, uspokajający.
• Stosuje się przy wzdęciach, kolce i ogólnie zbytniej fermentacji w jelitach.
• Olej z kminku jest stosowany zewnętrznie dla poprawy ukrwienia przy dolegliwościach reumatycznych.
• Kminek działa mlekopędnie, moczopędnie, pobudza czynności żołądka, znosi nadmierna fermentację, pobudza czynności żołądka, reguluje krwawienie miesiączkowe.
• Stosuje się go w formie przypraw do ciężkostrawnych potraw. 

Przeciwwskazania i możliwe skutki uboczne

• Brak wzmianek

Na podstawie

• Czikow P., Łaptiew, Rośliny lecznicze i bogate w witaminy, Warszawa 1983, s. 159-161.
• Mayer J. G., Uehleke B., Saum K., Zioła Ojców Benedyktynów. Mieszanki i leczenie, Warszawa 2004, s. 78-79.