Zioła

Kozieradka pospolita / Trigonella foenum-graecoum L.

Gdzie naturalnie rośnie

Ogólny opis zioła

• Kozieradka to roślina rosnąca dziko.
• Dzięki dużej zawartości witamin (A, D, F) działa pobudzająco na układ trawienny i oddechowy. 

Wygląd 

• Kozieradka jest rośliną jednoroczną pastewną, do 50 cm wysokości, o liściach podłużnie jajowatych, drobno trąbkowatych, kwitnie jasnoniebieskim kwiatostanem okrągłym.
• Owocuje strąkami. Nasiona są lekiem mającym właściwości wzmacniające.
• Charakterystyczną cechą tej rośliny jest silna woń.

Właściwości / działanie lecznicze

• W lecznictwie wykorzystuje się nasiona kozieradki pospolitej.
• Zawierają one śluz (30%), białko, tłuszcze, olejki eteryczne, żelazo, saponiny i substancje goryczkowe, które mają działanie ściągające i przeciwbólowe oraz wspomagające przemianę materii.
• Nasiona kozieradki działają odżywczo, wykrztuśnie, pobudzają czynności żołądka, działają przeciwzapalnie, regulują wypróżnienie.
• Stosuje się je także w nieżytach dróg trawiennych i oddechowych, wychudzeniu, wyczerpaniu pochorobowym, anginie, gruźlicy, nerwicach dróg trawiennych i oddechowych i podobnych sprawach przewlekłych.
• Zazwyczaj stosuje się wewnętrznie na brak łaknienia, a także zewnętrzne na miejscowe zapalenia skóry, jak egzema czy czyraki.
• Nasienie kozieradki na wsiach stosowane jest do tuczenia kur, od czego jednak dość często mięso drobiowe nabiera “koziego”zapachu.
• Można używać do smarowania chleba po wcześniejszym rozgnieceniu (z masłem i innymi składnikami). 

Przeciwwskazania

• Brak wzmianek. 

Możliwe skutki uboczne

• Przy częstym stosowaniu zewnętrznym może dochodzić do reakcji alergicznej widocznej na skórze. 

Na podstawie

• Mayer J. G., Uehleke B., Saum K., Zioła Ojców Benedyktynów. Mieszanki i leczenie, Warszawa 2004, s. 183.
• Poprzęcki W., Ziołolecznictwo, Warszawa 1989, s. 128-129.